Vrijdagavond
Na een lange autorit kwamen eindelijk aan bij de kampeerplaats, gelukkig waren er al 2 van het gezelschap vooruit gereisd en stond ons tentje al overeind. We waren best moe dus zijn we maar meteen gaan slapen.

Zaterdag
Na heerlijk geslapen te hebben met z'n drieën om een queensize luchtbed (waarbij je elke keer gelanceerd werd wanneer een ander draaide). Hebben we 's Morgens een heerlijk Turks ontbijtje gehad. Hierna werden we door een echte Kiwi geïntroduceerd met Nieuw Zeelandse sporten. Gelukkig konden we eerst onze talenten laten zien met sporten waar we wel bekend mee zijn (volley en voetbal). Maar daarna begon het echte werk: Rugby. Nadat we eerst even onze techniek hadden herhaald gingen we touch rugby spelen. En ik heb een try gescoord!
Toen kwamen de wickets uit de auto en gingen we cricket spelen. Het was alleen leuk om te slaan en voor de rest is cricket niet zo bijzonder.
Die middag zijn we naar Tane Manuta gegaan. Na een lange onverharde slingerweg waar Anne sowieso wagenziek van zou zijn geworden (net zoals Dominique) kwamen we er aan. Tane Manuta is een hele grote boom (dikker dan de sequoia's uit Amerika) waar een Maori verhaal bij hoort, we hebben 2 verschillende verhalen gehoord dus ik hoop dat ik het goede vertel.
Moeder aarde (Papatuanuku) en Vader Lucht (Ranginui) hadden 9 kinderen, 4 zusters en 5 zonen. Maar deze kinderen waren ingesloten in de eindeloze omhelzing van vader en moeder. Zelfs de zee kon ze niet scheiden. Op een gegeven moment heeft een zoon, zijn rug tegen zijn moeder gezet en met zijn benen vader weggeduwd. Vader en moeder werden dus gescheiden door hun zoon: Tane Manuta.
Daarna zijn we nog naar de 4 gezusters en naar grandfather geweest. Het is echt mooi om deze dikke grote bomen te zien. En het lopen ernaar toe is ook geen straf, de bossen hier zijn zo mooi!
Een van onze kampeerbuddies legde ons iets uit over een Maori symbool (een soort spiraal). Dit is een veel terugkomend symbool en het komt volgens mij voort uit de natuur. Want heel veel planten hier zijn opgerold, en rollen zichzelf dus uit. Eerst de tak en daarna de losse blaadjes. Ik heb hier een hele mooie foto van gemaakt, alleen Dominique was er blijkbaar niet zo van onder de indruk want ze heeft hem gewist, dus ik kan het jullie helaas niet laten zien.
Die avond zijn we op Kiwihunt gegaan, want onze campinggrond grensde aan een bos waar je ze in het wild kon spotten.
Onze kampeerbuddies hadden een verrassing voor ons. We hadden zaklampen mee (met rode folie bedekt want dat is beter voor de vogels, ze zijn hier echt into de natuur en het zit in de mensen om de natuur te beschermen) en op een gegeven moment moesten we ze uit doen. Het was pikdonker, maar toen we naar links keken zagen we daar allemaal kleine lichtjes, het leek echt of we in droomvlucht zaten ofzo. Het waren gloeiwormen, ik wist wel dat ze in grotten zaten maar niet dat ze ook in bossen waren. Het was echt super mooi, om de minuut moesten we onze zaklampen uit zetten zodat we ze konden zien. Helaas geen Kiwi gespot.

Zondag
Na weer een heerlijk Turks ontbijt besloten we om te gaan zwemmen bij een meer. Toen we bij het meer aankwamen, werden we meteen enthousiast want er was heel veel watersport (kitesurfen, wakeboarden, waterskiën, boten met banden erachter enz.). Jammer genoeg was ons reisgezelschap niet zo goed in beslissen waar we wilden gaan zitten, we zijn eerst naar drie verschillende strandjes gereden. Om uiteindelijk weer bij het eerste uit te komen, om daar uit te stappen en daar erachter te komen dat het te koud is en te hard waait om lekker te kunnen liggen. Dus maar weer terug de auto in.

Samen met Dominique, Kyra en Kaan zijn we naar een dorpje gereden om drank in te slaan, onderweg kwamen we een mooi strandje tegen waar we eventjes foto's hebben gemaakt.
's Avonds hebben we opnieuw geprobeerd om Kiwi's te spotten, Kyra en ik zijn alleen gegaan omdat we dachten dat we zo meer kans hadden.
Op een gegeven moment zaten we in het donker te wachten op de kiwi's hoor ik naast me Kyra steeds zwaarder ademen, ze was in slaap gevallen. Toen besloten we maar om weer terug te gaan.

Maandag
Nadat alle spullen weer in de auto waren gepropt gingen we op zoek naar het strand want eindelijk was het mooi weer.
We hebben heerlijk in de zee kunnen zwemmen en lekker geluncht op het strand en daarna terug naar huis.
En toen kon het EINDELIJK beginnen: het inrichten van mijn eigen kamertje. Eerst moesten de kastjes in elkaar gezet worden en daarna mijn bureautje. En uiteindelijk kon ik mijn koffer uitpakken en wegstoppen, die wil ik voorlopig niet meer zien.
Eigenlijk wilden we na het meubileren nog een warme chocomel drinken met een overheerlijk stukje arretjescake, maar helaas was het al een beetje later dan gepland. Het plan was om rond 10 uur naar bed te gaan omdat we de volgende dag naar stage moesten, het is uiteindelijk half 1 geworden. Maar wel het eerste nachtje in mijn eigen kamertje: HEERLIJK!

Dinsdag
Voor de eerste keer naar stage, spannend. En dan ook nog in een rokje dat ik voor de gelegenheid maar helemaal naar onder had getrokken. En natuurlijk had ik hakkenschoenen aan, de eerste en de laatste keer dat ik die naar school aan heb gedaan.
Na de staffmeeting kregen wij als nieuwe staff zijnde samen met de eerstejaars een officiele opening: Powhiri. We werden binnen gezongen door een leerlinge, toen we binnen waren mochten we niet gaan zitten. Er werd een Haka gedaan door Maori leerlingen, dat was echt heel erg leuk om te zien. Daarna werden we in het Maori verwelkomt, gelukkig volgde er ook nog een Engelse vertaling want anders had ik er niet veel van mee gekregen. Na nog wat officiele praatjes en meer Maori liedjes was het gedaan en waren we officieel ingewijd in de school.
De eerstejaars klassen gingen daarna met 2-3 peers kennismakingsspelletjes doen op het grote grasveld. Wij hebben een rondje gelopen en we kwamen een bekend spel tegen: ZAPP!! Natuurlijk hebben we mee gedaan, de leerlingen lijken erg aardig en vonden het heel leuk dat we mee deden.
Daarna zijn we Takapuna Beach gegaan, Geoff (huisgenootje) is een triatleet en ging de 1000m zwem doen. Wij met zijn drietjes zijn gaan kijken. Het was leuk om terug te zijn, het was het zelfde evenement waar Kyra en ik de week ervoor 5 km hebben gerend, het is een wekelijks terugkomende wedstrijd.

Woensdag
Wij dachten dat het woensdag echt zou beginnen de lessen enzo, maar dat bleek gelukkig mee te vallen. Dinsdag was meer een kenningsmakingsdag voor de nieuwe leerlingen en de woensdag was meer een welkom terug dag voor de oude leerlingen. Veel uitleg en weinig lessen. We hebben wel meegekregen wat ze hier verwachten van de leerlingen en hoe het er hier een beetje aan toe gaat.
Ik denk dat de leraren van de FSH niet zo onder de indruk zouden zijn van de eerste gymlessen, na de uitleg werd er eigenlijk alleen maar trefbal gespeeld waarbij er veel leerlingen in een hoekje kropen, of zover mogelijk naar achter gingen staan om maar niet geraakt te worden.
Toen we thuis kwamen had Geoff mijn fiets opgehaald die ik via Trade Me (marktplaats van Nieuw Zeeland) had gekocht, na het eten gingen Domi (die een fiets van een leraar uit Beach Haven kon lenen) een test ritje maken. We zijn naar het park gegaan en langs de voetbalclub gegaan (die is in het park). Het zag er echt super leuk uit, er was een zomercompetitie bezig, dus meisjes, jongens, alles door elkaar, ook qua niveau. We hebben onze emailadressen achter gelaten en misschien gaan we wel lid worden.
Toen we terug wilden fietsen kwamen we erachter dat mijn fiets een beetje mankementjes had, met het achterwiel en de voorrem. We hebben onze fietsexpert, Geoff de triatleet er naar laten kijken. Niks ernstig, waarschijnlijk een nieuwe binnenband en voorrem moet vastgedraaid worden.

Donderdag
Dominique en ik zijn 's morgens naar school gefietst, maar dat gaat er iets anders aan toe dan in Nederland: geen fietspaden, verplicht een helm op en heel veel (echt heel veel heuvels, zat geen plat stuk tussen). We hadden wat probleempjes onderweg want mijn fiets werkte niet helemaal naar behoren maar gelukkig zijn we na een half uur stevig door fietsen toch op school gekomen.
We hebben met de mentor van de Maori kinderen gepraat (ook een Maori). Al die kinderen zitten in 1 mentorklas van het eerste tot en met het laatste jaar, dit zijn er 60. Die moeten allemaal in 1 klein lokaaltje is wel een beetje krap.
We mogen mee op Maori kamp, dus daar worden we helemaal ingewijd in de Maori cultuur. Ik heb er echt super zin in, alleen jammer dat het de week is dat pap en mam terug gaan.
Verder was op school nog steeds niet echt veel te doen/zien. Ik had mijn fiets afgegeven bij de groundsman en hij zou er naar kijken. Toen ik mijn fiets weer terug zag was mijn achterband helaas lek, dus dat was weer naar huis met de bus. Maar onderweg wel even gestopt voor een heerlijk ijsje!

Vrijdag
En dan zijn we alweer bij vrijdag. Vandaag voor het eerst een beetje echte lessen gezien. Maar nog steeds stelde het niet heel veel voor. Dus ik ben benieuwd naar volgende week. Ik denk dat de leerlingen moeten wennen aan dat ik misschien wat strenger ben, maar dat ik ze ook meer laat bewegen. Maar we zullen wel zien. Volgende week nog observeren en dan echt beginnen.