De trein was echt super vet, heerlijk om vanuit je eigen bedje een beetje naar de jungle te kunnen kijken. Aangekomen in Kuala Lumpur hadden we nog wat moeite om bij ons hotel te komen. Er werd ons verteld dat we een ticket voor de taxi moesten kopen, maar dit klonk zo vaag. Uiteindelijk heeft een andere toerist een taxi voor ons geregeld.
Nadat de taxichauffeur bij 3 of 4 hotels had gevraagd waar het onze was, kwamen we eindelijk aan bij Chinatwon Inn. Inmiddels was het 11 uur 's avonds, dus we waren heel blij dat we eindelijk onze 2 (1 eenpersoons en 1 tweepersoons) bedjes zagen.
Ons hotel ligt midden in de drukste straat van Chinatown. Als we buiten komen, lopen we direct een markt op die er elke dag is van 10 uur 's ochtends tot minstens 10 uur 's avonds. Ze verkopen hier natuurlijk toeristische dingen, zoals hoedjes, shirts, zonnebrillen en ga zo maar door. Maar ze verkopen ook heel veel eten, fruit dat we nog nooit hebben gezien, raar gekleurd gebak en échte broodjes bapao.

De volgende dag ben ik met Kyra een klein rondje gelopen, we kwamen langs een tempeltje en een overdekte voedselmarkt waar het heel erg stonk. Toen we Dominique op hadden gehaald zijn we naar Bukit Bintang gegaan. In Bukit Bintang liggen verschillende winkelcentra, wij hebben ons vermaakt in de Low Yat Plaza door allemaal verschillende camera's uit te testen.
In een ander winkelcentrum hebben we een heerlijk vers fruitdrankje gedronken op een bedterras (zie foto). We drinken hier heel veel verse fruitdrank het is heel goedkoop.

Donderdag (29 december) zijn we naar Kuala Ghanda gegaan, hier is een opvang voor olifanten. Olifanten worden uit hun natuurlijke leefomgeving gehaald omdat ze de oogst van de boeren vernielen, ze worden naar Kuala Ghanda gebracht en er wordt vanuit daar naar een nieuwe leefomgeving gezocht.
Voordat we in Kuala Ghanda waren moesten we eerst met de bus naar Lanchang. De bus stonk en het schakelen was maar moeilijk voor de buschauffeur. Ze hebben hier ook maar een vaag betalingssysteem: je gaat zitten en dan moet je maar wachten tot er iemand naar je toekomt om een kaartje te kopen.
Ik ben blij dat we hier nog niet hoeven te rijden, ze rijden hier niet alleen links maar het verkeer is heel onoverzichtelijk. Richting aangeven is meer een uitzondering dan een gewoonte en ze doen hier ook helemaal niet moeilijk over het rijden op 2 banen tegelijkertijd. En je kan je auto zo ongeveer overal langs de weg parkeren, ongeacht of deze in de weg staat.
We Kwamen aan in een verlaten dorpje, met een paar mensen. Op internet hadden we gezien dat we met de taxi naar Kuala Ghanda moesten gaan. Maar er was geen taxi te bekennen, na wat onderhandelen hebben we geregeld dat we voor 10 euro (40 Ringit) gebracht en weer gehaald werden.
Het opvangcentrum voor olifanten was gratis, ze namen alleen giften aan. We werden meteen naar de babyolifanten gestuurd die we konden voeren vanachter een hek. Dit was al helemaal geweldig, maar later op de dag mochten we grote olifanten voeren zonder hek ertussen, je kon de voorgesneden papaya's gewoon in hun mond leggen. Daarna mochten we een ritje maken op een olifant, een aparte maar leuke ervaring was dit.
Het hoogtepunt van de dag was wel het zwemmen met de olifanten. Eerst moest iedereen het water in (in datzelfde water hadden we een paar uur daarvoor nog een olifant zien poepen) en daarna kwamen de olifanten. We mochten ze natmaken en er mee op de foto. Het was heel leuk. Het was ook leuk om te zien dat de verzorgers ook mee het water in gingen, zelfs de vrouwelijke verzorgsters met hoofddoek en al.
Toen iedereen (ook de olifanten) uit het water waren heeft het nog geregend en stonden we met z'n drieën in een vieze rivier, in de jungle in de regen, mooi moment!

We vroegen ons de hele tijd al af waarom de scooterrijders hier hun jasjes verkeerd om dragen, dus Dominique heeft dit aan de vriendelijke meneer van ons hotel gevraagd. Ze dragen de jasjes hier andersom op hun scooter om zichzelf tegen de zon te beschermen, maar het is te warm om je jasje dicht te ritsen. Dus door hem verkeerd om aan te doen is de rug vrij en dus minder warm.

Vrijdag stonden de torens van Kuala Lumpur op het programma, eerst zijn we met de monorail naar de Twin towers gegaan. Helaas was het niet mogelijk om over de luchtbrug te lopen alle kaartjes van vrijdag waren al uitverkocht. Dus hebben we een rondje door het gebouw gelopen. Nadat we de lift hadden gepakt en gewoon ergens waren uitgestapt kwam iemand van de beveiliging ons halen. Blijkbaar mochten we daar niet komen want toen we de trap afliepen moesten we over een beveiligingslintje heen stappen. Oeps!
Na de Twin towers hebben we een bezoek gebracht aan de KL tower. In eerste instantie wilden we niet naar boven, dus hebben we eest een rondje gelopen. Er was daar nog van alles te zien en te doen, bijvoorbeeld een leguaan vasthouden.
Uiteindelijk hebben we toch maar besloten om naar boven te gaan. Vanaf de toren kon je de hele stad zien, (gelukkig was er niet te veel smog). Bij het toegangskaartje zat ook de toegang tot een klein dierenparkje inbegrepen. Klein betekend een ruimte waarin heel veel dieren in te kleine kooitjes zitten, zoals een tweekoppige schildpad. Hier zijn we nog op de foto geweest met een slang en 4 papegaaien. Normaal ben ik best bang voor dieren, maar ik weet niet wat ik heb, de olifanten vond ik niet echt eng, de leguaan ook niet en de slang en de papegaaien gingen me ook prima af. Beter dan Dominique en Kyra in iedergeval, Domi kon niet stoppen met schreeuwen bij de papagaaien en na een gil van Kyra heeft ze de slang snel terug gegeven aan de slangenman.
Op de kaart hadden we een grote groene vlek gezien, we dachten dat dit een park was waar je kon liggen. Dus lieten we ons met een taxi er heen brengen, maar eenmaal aangekomen bleek dat de groene vlek een bos was. Dit was een beetje jammer aangezien we wel toe waren aan eventjes relaxen. Nadat Kyra nog een aapje had gevoerd zijn we terug naar ons hotel gegaan.

We wilden niet wit het nieuwe jaar in gaan dus hadden we vrijdagavond gevraagd waar we ergens konden zwemmen. De receptioniste verwees ons naar Templer park, dat was dan ook de bestemming van zaterdag (31 december).
We besloten om eerst naar boven te gaan. Hier kon je bij een waterval zwemmen. Het zag er heel mooi (groen) uit. Er waren best veel mensen en zoals we onderhand wel gewend zijn waren wij weer de attractie in plaats van de waterval. Ik hoop dat we in Nieuw Zeeland niet zo in the picture staan want na een week heb ik het er wel een beetje mee gehad.
Mannen kunnen hier gewoon zwemmen zoals we gewend zijn maar vrouwen laten gewoon al hun kleren aan (ook hun hoofddoek) wanneer ze gaan zwemmen. Er zijn alleen niet veel vrouwen die gaan zwemmen. Ik snap niet hoe de vrouwen het hier volhouden, het is 35 graden en dan nog lopen ze helemaal ingepakt rond.
Toen we genoeg gezwommen hadden en op het gras wilden gaan liggen om bruin te worden, werden we echter vriendelijk verzocht om meer kleren aan te trekken omdat het een familiepark was.

Nadat mijn appel gestolen werd door een aap hadden we zo ongeveer wel gehad en zijn we terug gegaan naar Kuala Lumpur.
's Avonds hebben we weer in een foodcourt gegeten. Het ziet er niet zo schoon uit maar het eten smaakt heerlijk en natuurlijk weer verse jus d'orange. We eten hier heel veel van plastic borden en na afloop kun je die gewoon in de prullenbak gooien, als de bak vol is wordt deze opgehaald en begint men aan de afwas.
Dominique had nog 2 flessen champagne (1 van ons en 1 van Quantas) deze hadden we koud gelegd bij de receptie, samen met de vriendelijke meneer van het hotel hebben we een glaasje gedronken, althans Dominique en Kyra, ik drink geen champagne.
Buiten in een met mensen afgeladen park hebben we naar het vuurwerk gekeken. Na het vuurwerk ben ik naar bed gegaan terwijl Kyra en Dominique de stad verder onveilig hebben gemaakt.

De dag erna zijn we tot 2 uur in bed blijven liggen. Dominique kreeg een smsje van een Turkse jongen die ze de avond ervoor ontmoet hadden of we nog wat wilden doen die avond. We besloten om samen een hapje te gaan eten in een salsabar.
Om 10 uur kwamen er steeds meer mensen binnen die nadat ze eenmaal een plaatsje hadden gevonden en een vers fruitdrankje hadden besteld, hun schoenen verwisselde voor echte salsa schoenen. De moed zonk ons een beetje in de schoenen om nog te gaan dansen. Maar ik had het geluk dat iemand me vroeg om te dansen en ondanks dat ik zei dat ik nog nooit salsa had gedanst, durfde hij het aan. Het was heel leuk af en toe draaide ik natuurlijk de verkeerde kant op. En aangezien ik geen schoentjes had maar slippers heb ik op blote voeten gedanst, de salsa meneer is 1x op mijn tenen gaan staan. AU! en OEPS! Het was in ieder geval heel leuk om een keertje te proberen. Blijkbaar zie ik er heel salsa-achtig uit, want net toen we wilden gaan kwam er nog iemand vragen om te dansen.
Dit was een mooie afsluiting van ons avontuur in Kuala Lumpur!